ورزش و جوان- سیده حمیده زرآبادی، نماینده قزوین در پاسخ به سوال خبرنگار ورزش و جوان راجع به اینکه مهمترین دغدغههای ورزشی استان قزوین چیست و چه راهکارهایی را برای رفع این مشکلات پیشنهاد میکنید گفت: شاید یکی از شاخصهای بررسی وضعیت ورزش قهرمانی هر استانی را، بتوان از تعداد ورزشکاران اعزامی به مسابقات بازیهای آسیایی و المپیک ارزیابی کرد. استان قزوین علیرغم همه شایستگیهای جوانان با استعدادش به عنوان نمونه در المپیک ۲۰۱۲ لندن تنها دو سهمیه در حوزه ورزشکاران و یک سهمیه در حوزه مربیگری و در المپیک ۲۰۱۶ برزیل فقط در حوزه مربیگری دو نماینده داشته و ورزشکاری از استان قزوین به المپیک راه نیافت. شاید این آمار کوتاه و مختصر نشان دهد که در برخی از حوزههای ورزش قهرمانی در استان قزوین باید آسیبشناسی کارشناسانهای کرد که مهمترین آنها عبارتند از:
۱- بیتفاوتی نسبت به طرح آمایش ورزشی در مناطق مختلف استان.
۲- عدم وجود باشگاههای خصوصی ورزشی با ساختار استاندارد و بلندمدت و علمی در استان.
۳- عدم حمایتهای قانونی با ساز و کارهای مشخص و سیستمی از ورزشکاران و قهرمانان استان قزوین توسط مدیران اجرایی استان.
۴- بیتوجهی مدیران ارشد در ایجاد منابع پایدار مالی در راه توسعه پایدار ورزشی و رفع دغدغه روسای زحمتکش هیاتهای ورزشی استان.
۵- عدم استفاده از ظرفیتهای نزدیکی بین استان قزوین و پایتخت.
۶- حضور کم تیمهای ورزشی استان در مسابقات بینالمللی در کشورهای خارجی در راستای کسب تجربه بخاطر کمبود منابع مالی.
۷- عدم حمایت از مربیان سازنده و بابرنامه و بیتفاوتی نسبت به آنها.
و اما راهکارها:
استان قزوین از استانهای پرپتانسیل و با ورزشکاران و استعدادهای ورزشی خوش آتیه و توانمند و مربیان و داوران و سرپرستان بسیار ارزنده در ورزش کشور است. این همه ظرفیت و توانمندی و شایستگی میطلبد که:
۱- از مدیریتهای سنتی و بیبرنامه باید در حوزه ورزش فاصله گرفت و با مدیریتهای برنامه محور پیش به سوی آینده رفت.
۲- از ظرفیتهای مختلف در راستای ارتقای دانش فنی و علمی مربیان باید استفاده کرد و همچنین باید بر روی مربیان سازنده و با اخلاق و شایسته استان سرمایهگذاری شود و از آنها با تمام وجود حمایت کرد و حتی در مناسبتهای مختلف پا به پای قهرمانان از آنان تقدیر به عمل آورد.
۳- از سوی دیگر باید با حمایت از باشگاههای خصوصی در حمایت عملی از ورزشکاران گامهای جدی و اساسی برداشت و در راستای رفع دغدغه مالی و اشتغال ورزشکاران برنامه عملیاتی داشته باشیم.
۴- در برخی از حوزههای سخت افزاری نیز در استان با موانع جدی رو به رو هستیم که باید تلاش کنیم این موانع نیز برطرف شود. حرکت بر اساس برنامه و ارزیابی و سنجش برنامههای مدیران این حوزه هم قطعاً میتواند راهگشا باشد.
۵- از سوی دیگر باید با فرهنگسازی و توسعه امکانات ورزش همگانی در حوزه ورود ورزش به سبد خانوارها در شهرها و روستاها توجه جدی و اصولی داشته باشیم، زیرا توسعه کمی ورزش بیشک در حوزه کیفی هم اثرگذار و مهم است.